Zere kuiten, zweet en blaren (deel 1)

Deze titel klinkt niet heel positief maar het gaat goed met me hoor! Ik zal verder gaan waar ik gestopt ben met mijn vorige verslag. Zondag ochtend werd ik opgehaald door Serim de manager van de afdeling wildlife. We hebben even een kort gesprekje gehad over wat ik hier de komende tijd zoal kan doen. Het hoofddoel is natuurlijk helpen bij het updaten van de zwarte neushoorn database. Maar dat project zou pas op woensdag starten dus hebben we even gekeken wat ik de dagen daarvoor zou kunnen doen. Zondag heb ik een dagje kunnen relaxen, ook niet verkeerd kan ik je vertellen. Voor maandag stond er niet zo veel op het programma alleen een neushoorn voedering laat in de middag. Ze hebben hier een speciaal centrum waar bezoekers informatie kunnen krijgen of wat Ol Pejeta Conservancy doet en hoe de neushoorna beschermd worden. Op dit centrum is één blinde zwarte neushoorn gehuisvest welke niet meer in staat was om zelfstandig in het wild te overleven. Deze neushoorn zouden we gaan voeren maar helaas gooide een enorme plens bui roet in het eten. Niet getreurd ik zal later vast nog een keer op deze plek komen. Maandag stond er een dagje met het chimpanseeteam op
het programma, ze vroegen of ik de verblijven ook mee schoon wilde maken of alleen de voedering wilde zien.... een beetje schoonmaakwerk daar draai ik mijn hand natuurlijk niet voor om dus werd ik 's ochtend om 6.30 uur opgehaald. Ik was heel benieuwd naar de verschillen met NL.... en ik kan je vertellen ik had ze zo gevonden! Ze werken hier met schepjes van ongeveer 50 cm lang en een bezempje, niet echt goed voor je rug dus... De chimpansees die hier verbliven zijn allemaal dieren die van mensen in beslag zijn genomen en hebben dus bijna allemaal een slecht verleden... hets ene verhaal nog erger dan het andere. Sommige van hen hebben jaren lang opgesloten gezeten in een kooitje van amper 1 bij 1 m of zaten altijd vast gebonden aan een ketting. Het doel van Ol Pejeta is deze dieren een goed leven geven in een zo natuurlijk mogelijke omgeving. Er zijn twee enorme buitenverblijven welke zijn omheind met een elektrisch hek en van elkaar worden gescheiden door een rivier. De chimpansees leven hier in twee verschillende groepen. Na het schoonmaak werk hebben de verzorgers me mee genomen naar het stuk wat voor bezoekers toegankelijk is en heb ik daar even rond kunnen kijken. Tenslotte heb ik nog mee kunnen kijken met een voedering en daarna hebben ze me terug gebracht naar het research cente voor de lunch. De middag heb ik wat rond gehangen totdat ieman ons laat in de middag ineens kwam roepen dat de Afrikaanse wilde honden te zien waren achter het huis. We zijn met zijn allen in een jeep gesprongen en een kijkje gaan nemen, deze honden zie je namelijk bijna nooit. Er leeft slechts één troep in heel dit park dus we hadden erg veel geluk dat we ze mochten zien. Met de auto konden we erg dichtbij komen en dus mooie foto's en films maken. Na een tijdje trokken de honden weer verder de bosjes in en hebben we er maar meteen een gamedrive achteraan geplakt. En ons geluk kon niet op want na slechts een paar kilometers stuiten we op een grote groep leeuwen met een enorme mannetjes leeuw en twee hele kleine welpen, de groep bestond uit zo'n 12 leeuwen. Toen het donker werd zijn we terug gegaan richting het centrum. Woensdag ochtend zou mijn project dan eindelijk beginnen, ik werd om 6.30 opgepikt voor een briefing waarin ze het één en ander uit zouden leggen over wat de bedoeling was. En daar zat ik dan in een ruimte tussen alleen maar mannen met geweren en stokken als enigste vrouw en dan ook nog als enigste blanken... We kregen wat papieren uitgereikt waarop een plattegrond van het park te zien was, ze hebben het hele park opgedeeld ik drie stukken en elk van deze stukken weer opgedeeld on kleine compartimenten welke ze elk hebben voorzien van een letter. Het team bestaat uit zo'n 18 mensen welke weer verser onderverdeeld zijn in groepen van drie. Elke groep van drie krijgt een specefiek gebiede waarin ze op zoek gaan naar de neushoorns. Ik werd ingedeeld bij het hoofd van de rhino patrol omdat deze man de beschikking had over een wapen. Dit wapen draagt hij puur bij zich voor mijn bescherming! Het is de bedoeling dat we daar de bush gaan lopen en aan de hand van bijvoorbeeld voetafdrukken en afgegeten takjes proberen te achterhalen waar de neushoorn zich bevind. We moeten hem opsporen en als dat gelukt is wat gegevens noteren zoals de gps coordinaten van waar hij gezien is, welke datum hij gezien is, of zijn oren gemerkt zijn en of we een foto hebben kunnen maken. We hebben een lijst waar alle zwarte neushoorns op staan bij naam, geslacht, geboortedatum en een unieke code die overeenkomt met de code in zijn oren. Elk dier heeft een unieke patroon in zijn oren, ze nemen er wat happen uit met elk een andere vorm en aantal, dit correspondeerd dan weer met het nr op het formulier. Op deze manier kunnen de neushoorns vanaf en afstand geindentificeerd worden. De auto stopt en we stappen uit met vier mens, de eerste twee vragen die ze me stellen zijn: ben je in staat om te rennen en kun je snel in een boom klimmen? Euhmm ja ik denk het wel.... Tijdens onze wandeling komen we van alles tegen zoals zebra's, waterbokken, impala's, giraffes en een hoop ander wild. En dan sta je ineens oog in oog met een kudde buffels welke je vervolgens aankijken met een blik van en wat dacht jij dat je hier kwam doen! Dat is toch wel erg indrukwekkend kan ik je vertellen... Na slecht een klein half uurtje lopen stuiten we op een verse voetafdruk van een neushoorn. Nu gaat het echte werk beginnen en we sluipen door de bosjes en ik moet achter mijn goede vriend met zijn geweer blijven... De andere twee rangers gaan voorop en proberen te straceren waar de neushoorns is, en dan hebben iets gevonden.... Niet één, niet twee maar het zijn er maar liefst drie, een moeder met een kalf en een volwassen man. De rangers kijken van welke kant de wind komt zodat we de neushoorn van de goede kant kunnen benaderen... Een neushoorns ziet enorm slecht maar kan enorm goed horen en ruiken, we moeten dus erg stil zijn. De twee rangers gaan vooruit om de neushoorns te identificeren en we weten wie het zijn. Wij wachten ergens achter een bosje op een seintje van hen. We krijgen een sein en zoeken dan een plek vanwaar we een foto kunnen maken en dat valr niet mee kan ik je vertellen! We proberen door bosjes heen te fotografferen een uiteindelijk krijg ik één van de drie op de foto. En dan ineens een hard soort geknor en de neushoorn begint te rennen...